MMC - Rodzaj specjalnego chipa umieszczanego w kartridżach, często zwany także Mapper. Moduł ten pozwala grom na wykorzystywanie dodatkowej pamięci wideo, zapisywanie stanów gry czy nawet wykorzystywanie dodatkowyc kanałów audio. W skrócie mappery pozwalały na wykorzystywanie zasobów, w które standardowa konsola nie była wyposażona. Najstarsze gry na konsole NES nie wykorzystywały MMC, po wyjściu Super Mario Bros. większość gier jakie wyszły miały ten moduł. Można spotkać się także z określeniem INES Mapper, które odnosi się do mapperów generowanych przez emulatory. Obecnie istnieje znacznie ponad 200 rodzajów imapperów, duża część z nich jednak są to chipy pirackie.
Mappery Nintendo[]
MMC1 - Mapper oznaczony jako 001, powstał w 1987 roku, pozwalał na zapisywanie stanów gry. Istnieje 6 jego odmian: MMC1; MMC1A; MMC1B1; MMC1B2; MMC1B3; MMC1C1, zmiany między poszczególnymi wersjami dotyczą głównie ochrony zapisanych stanów gry. Chip do wykonania zapisów wymagał oczywiście baterii umieszczonej w kartridżu, pozwalającej na przechowywanie danych. MMC1 użyto między innymi w grach Final Fantasy oraz Legend of Zelda.
MMC2 - Chip użyty po raz pierwszy pod koniec roku 1987. Znane są dwa rodzaje tych mapperów MMC2 oraz MMC2L. Oficjalnie chip był stworzony i użyty tylko na potrzeby gry Mike Tyson's Punch-Out
MMC3 - Mapper po raz pierwszy użyty pod koniec 1988 roku. Jest to dość powszechny chip, użyty w wielu grach m.in. w Super Mario Bros. 3. Odpowiednikami MMC3 na emulatorach są: imapper 004, 118 oraz 119.
MMC4 - Chip mało popularny, użyty jedynie w trzech grach na terenie Japoni, po raz pierwszy w 1988 roku.
MMC5 - Najbardziej rozbudowany mapper od Nintendo. W wersji audio posiadał między innymi dwa dodatkowe kanały dźwiękowe wave oraz 1KB pamięci RAM. Chip dość popularny i użyty w znacznej liczbie gier.
MMC6 - Mapper identyczny jak MMC3, w przeciwieństwie do niego posiada dodatkowy 1KB ram, oraz możliwośc zapisów dzięki użyciu baterii.
Chip MMC3 z kartridża z Super Mario bros. 3